بسمه تعالی

خطبه پیامبر (ص )  در غدیر خم

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله الذی منّ علینا برسالة خاتم النبیّین و أکمل دینه وأتمّ نعمته بإمامة أمیرالمومنین و جعلنا من المتمسکین بولایة الأئمة المعصومین والصلاة والسلام علی أشرف الأنبیاء والمرسلین و أهل بیته الطیبین الطاهرین المکرّمین سیّما علی بقیّة الله فی الأرضین الحجة ابن الحسن العسکری عجّل الله تعالی فرجه الشریف

آخرین حج پیامبر (ص)

هرملتی روزهای سرنوشت ساز و مهمّ خود را به عنوان عید جشن می گیرد و با این کار،خاطره آن را در دلها زنده نگه میدارد.

امام صادق(ع) فرموده اند:

«انبیاء بنی اسرائیل روزی که جانشین بعد از خود را تعیین میکردند،عید قرار میدادند» .

درفرهنگ اسلام روزی سرنوشت سازتر از روز غدیر نیست. حادثه غدیر یکی از رخدادهای مهم و یکی از زیباترین حماسه های تاریخ دین ماست.

پیامبر اسلام در آخرین سال زندگی پربرکت خود اعلام فرمود که این آخرین حجّ من است، هرکه میخواهد نظاره گر این مراسم مقدس باشد و همراه من حج بجا آورد، آماده شود.

انبوهی از مردم با اعلام این مطلب، آماده سفر گردیدند که تا آن زمان همانند نداشت؛ برخی شماره حاجیان را به یکصد و بیست و چهارهزار نفر رقم زده اند.

صدور فرمان الهی

حج با شکوه ویژه ای انجام گرفت و حاجیان به دستور رسول خدا(ص) آماده بازگشت شدند و حرکت را آغاز کردند تا به جحفه رسیدند؛ جحفه جاییست که راهها از یکدیگر جدا میشود و کاروانیان از هر قبیله ای راه دیار خویش را میگیرند؛ ناگاه جبرئیل امین حامل وحی الهی فرود آمد و پیام مهمی را بهمراه داشت:

« یا ایّهَاالرّسولُ بَلِّغ ماأُنزِلَ اِلَیکَ مِن رَبِّکَ وَ اِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَهُ وَ اللهُ یَعصِمُکَ مِنَ النّاس »

«ای پیامبر آنچه از سوی پروردگارت برتو نازل گردید به مردم برسان، وگرنه رسالت خویش را انجام نداده ای، و خداوند تورا از شرّ مردمان محافظت خواهد فرمود.»

چه چیز بر پیامبر نازل گردیده، و پیامبر مأمور به ابلاغ چه چیزیست، که با چنین لحن قاطعی به او فرمان ابلاغ داده میشود؟! این چه پیامیست و چه مأموریتی است که عدم اجرای آن ضربه به رسالت بیست و سه ساله پیامبر میزند؟! این چه تکلیفی است که پیامبر در تبلیغ آن نگران است و خداوند به او مصونیت میدهد؟!

هفتاد روز به پایان زندگی پیامبر مانده است، هرکدام از احکام را که نام ببرید از نماز و جهاد و خمس و زکات، حتّی امور مستحبی را بیان نموده است، و برای ابلاغ هیچ یک از آنها رسول خدابا چنین لحنی مأمور نشده است! و این چه مأموریت مهم و سرنوشت سازی است که پیامبر در آن بیابان سوزان و آن صحرای خشک و بی آب و علف فوراً و بدون درنگ دستورتوقّف را صادر کرد، و به همه کسانی که جلو رفته و پیش افتاده اند فرمان داد بازگردند؟! منبری از جهاز شتران ساختند، رسول خدا بر فراز منبر قرار گرفت، خطبه خود را با حمد و ثنای الهی شروع کرد، چند نفر درمیان آن جمعیت ایستاده و صدای آن حضرت را منعکس میکردند تا همه بشنوند، همه این تشریفات برای رساندن پیام مهم از طرف پروردگار بود. این پیام چیزی جز ابلاغ ولایت نبود؛ جز ولایت چیزی نیست که چنین دشوار باشد؛ این همان «نبأ عظیم» است همه در مورد آن یکسان و هماهنگ نیستند.

پیامبر میخواهد علی (ع) را به مردم نشان دهد دست او را بالا می برد تا بهانه را از بهانه جویان بگیرد، و او را به عنوان پیشوای بعد از خود معرفی نماید، این مسأله ای که پذیرفتن آن برای بسیاری از حاضران سنگین است و خداوند رسول خود را دلداری میدهد و به او می فرماید که ما تورا از شرّ مردمان محافظت میکنیم و این مسأله آنقدر مهم است که رسول خدا (ص) دستور داد تا همه حاضران با علی (ع) به عنوان مولا و سرپرست مردم بیعت کنند و آنها ضمن تبریک گفتن اعتراف می کردند که:

« اصبحت مولای و مولی کل مؤمن و مؤمنة»

پس از اجرای این مأموریت و ابلاغ این پیام، خداوند خبر از کامل شدن دین داد و فرمود: «امروز نعمت را برشما تمام کردم و راضی شدم که اسلام دین شما باشد».